เรือมนุษย์ |
บุษยา รังสี |
ชีวิตมนุษย์นั้นสุดจะคิด แต่ละชีวิตไม่ผิดนาวา... |
บนลานลั่นทม |
บุษยา รังสี |
แดนดินใด ไม่แม้นแดนลานลั่นทม... |
พรานรัก |
บุษยา รังสี |
ผู้หญิงรักผู้ชาย รักมอบให้จนหมดใจหมดฤดี... |
ดอกไม้ใกล้มือ |
บุษยา รังสี |
มวลเหล่าดอกไม้ใกล้มือ เป็นสื่อให้คนเด็ดถือชมเชย...... |
เอื้องกำศรวล |
บุษยา รังสี |
โอ้ละหนอหัวใจข้อยรอคนฮัก ฮักเอยเคยสุขนัก... |
ป่านนี้พี่รอ |
บุษยา รังสี |
ป่านนี้...พี่รอ โอพี่รอรับขวัญคลอกอดชม... |
เพ้อฝันไป |
บุษยา รังสี |
จะว่าเราเพ้อฝันไป ก็แล้วไฉนถึงจริง... |
ท่าน้ำ |
บุษยา รังสี |
อันความลำเค็ญที่เป็นท่าน้ำ คิดดูก็กรรมสุดชอกช้ำจำใ... |
โรคขาดรัก |
บุษยา รังสี |
|
ในโลกฝัน |
บุษยา รังสี |
ความฝันสรรค์สุข ความทุกข์ใดๆไกลห่าง...... |
ไม่ขอเป็นดาว |
บุษยา รังสี |
เห็นเพ็ญโสมชโลมฟ้าน่าสวาท ดาวน้อยเคย... |
คืนนั้น |
บุษยา รังสี |
คืนนั้นมันนาน เวียนพ้นวนผ่านแรมปี แต่ฉันยังจำราตรี... |
แว่วเสียงเธอ |
บุษยา รังสี |
ค่ำนี้...ดึกแล้ว แว่วคล้ายเสียงเธอเจื้อยแจ้วแผ่วเพ... |
ลาก่อนสามพราน |
บุษยา รังสี |
จากจรจำลารักเคยอยู่มานาน ถิ่นเคยสราญสามพรานแห่งนี้... |